Foto: Fam. Den Breejen
Op zondag 19 september jl. is Teus, overleden.
Een zeer gezien lid van onze afdeling, een echte muzikant en musicus. Altijd bezig te leren en zich te ontwikkelen op het terrein van de muziek en vooral op het orgel. De laatste jaren waren fysiek erg moeilijk voor hem; desondanks bleef Teus den Breejen les nemen zo lang het nog kon! Want leren en ontdekken, ja dat wilde hij. Zijn wie hij is en dat blijven.
Tot het einde toe: “de laatste dagen zaten wij, zijn vrouw en kinderen aan het bed van Teus. Hij ging het leven aan tot het eind. Wij luisterden zijn muziek, zongen voor hem en vertelden hem hoe trots we op hem zijn. Hij is voor ons niet Parkinson en kanker. Dat moest hij meemaken, maar het heeft hem niet gedefinieerd; hij is zoveel meer voor ons”. (gedeelte uit het bedankbericht van de familie van Teus).
Een bijzondere passie heeft Teus gekend, wie niet, voor de grootste componist aller tijden, Johan Seb. Bach. In Meerkerk heeft hij vele jaren voor belangstellenden uit kerkelijke en niet-kerkelijke kring bijeenkomsten gehouden rond de vocale en instrumentale muziek van deze componist. Een terdege voorbereiding ging daar uiteraard aan vooraf.
De mensen moesten niet alleen kennis maken met muziek van J.S. Bach, maar Teus zette zich ook in voor Taizé-vieringen. Om deze te leren kennen bezocht hij vele malen andere vieringen in bijv. Hendrik-Ido-Ambacht, waar deze plaatsvonden.
Zo’n 40 jaar geleden mocht ik Teus voor het eerst ontmoeten in ’s Gravendeel waar hij in die tijd gemeentesecretaris was. Hij bespeelde het orgel van de Ned. Herv. Kerk tijdens zangdiensten en begeleidde koren. De jaren nadien kwamen we elkaar tegen op bijeenkomsten van de GOV (Geref. Organisten Vereniging) afdeling Dordrecht. En zijn elkaar niet meer uit het oog verloren wat muziek betreft.
Teus genoot van het bespelen van vele orgels die wij met de afdeling en later met de KVOK bezochten. Kenmerkend was zijn spelvreugde. Ook als bijvoorbeeld het slot van een groots preludium niet helemaal uit de verf kwam: Teus had dan de gave de laatste maten op een in stijl improviserende wijze te beëindigen! Parerend de opmerking dat het slot toch wel erg bijzonder had geklonken met een brede glimlach, die kenmerkend voor hem was.
Teus was een bescheiden, vriendelijk man. Ook scherpzinnig als het nodig was. Altijd iedereen in zijn waarde latend of lovend over een andere organist die zich liet horen.
Naast organist bespeelde Teus ook het beiaard. Daar kwamen wij als leden van de afdeling achter. Hij vertelde dat zelf niet.
In het dagelijks leven was Teus den Breejen burgemeester. Zijn kinderen schrijven: “Als kind hadden wij een vader die veel werkte. Vaak ’s avonds naar vergaderingen moest en veel tijd in zijn studeerkamer doorbracht. Maar hij had ook tijd om met ons te gaan fietsen, om ons verhalen te vertellen en om met ons op stap te gaan naar familie en cultuur”
Ieder jaar ging Teus naar de Laurenskerk te Rotterdam om de Mattheuspassion te horen. Daarnaast heeft hij het hoofdorgel enkele keren mogen bespelen. Het laatst in 2013 met de bewerking van Psalm 42 van J. Th. Lemckert tijdens een middag van de KVOK in het teken staande van muziek van deze organist.
60 jaar is hij kerkorganist geweest. Met hart en ziel. Met grote inzet en betrokkenheid tot zijn eigen kerkelijke gemeente. De lofzang gaande houdend. Nu is zijn geluid op aarde ‘verstomd’, maar de herinneringen blijven en zijn groots.
En wij eindigen dan vaak met de woorden “nu mag hij voor eeuwig zingen” oftewel met de woorden van gezang 265 uit het Liedboek voor de Kerken 1973:
De heiligen staan in het licht
en kijken honderd uit
van aangezicht tot aangezicht
met God en met zijn bruid.
En Luther zingt er als een zwaan
en Bach, de grote Bach,
die mag de maat der englen slaan
de lieve lange dag.
Wat een feest zal dat zijn!
Rien Verwijs, namens KVOK afd. Zuid-Holland.